What is the first step in realising the oneness of
the Self with Divinity? Bhagawan lovingly reminds us today.
The greatest wonder is that nobody knows or
struggles to know themselves, but everyone spends a lifetime knowing about others.
Your Self is subtler than water, air, and space. The Self must operate through
the eye, so that you may see; it must move into the hand, so that it may hold;
it must suffuse the feet, so that you may walk. The senses are inert materials;
the ‘I’ must operate so that they may function. That “I” is Brahman, mistaken
to be separate! The space in a pot and the space in a monastery are identical
with the vast space in the sky above; only the disguises in the form of the pot
and monastery keep up the illusion of separateness. The senses are the
villains. They instill the delusion that you are the body. Curb them as the
bull is curbed by the nose ring, the horse by the bit in the mouth, and the
elephant by the goad.
- Divine Discourse, Oct 26, 1963
Look upon your body as a shrine where God is
installed. Dedicate all your actions to God.
-BABA
Ποιο είναι το
πρώτο βήμα προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε την απόλυτη ενότητα στο ένα του
ανώτερου Εαυτού μας με τον Θεό; Ο Μπάγκαβαν μάς το θυμίζει σήμερα με αγάπη.
Το
πιο σπουδαίο παράδοξο είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει τον εαυτό του ή δεν
αγωνίζεται για να τον γνωρίσει, ενώ ξοδεύει μια ολόκληρη ζωή για να γνωρίσει τους
άλλους. Ο Ανώτερος εαυτός σας είναι πιο λεπτοφυής από το νερό, τον αέρα και τον
χώρο. Ο Ανώτερος Εαυτός πρέπει να λειτουργεί μέσα από τα μάτια σας ώστε να
μπορείτε να δείτε. Πρέπει να βρίσκεται μέσα στο χέρι σας, για να μπορείτε να
πιάσετε και να κρατήσετε κάτι. Πρέπει να καταλαμβάνει πλήρως τα πόδια σας για
να μπορείτε να περπατήσετε. Οι αισθήσεις είναι αδρανή υλικά. Το «Εγώ» πρέπει να
λειτουργήσει για να μπορέσει ο άνθρωπος να δράσει. Αυτό το «Εγώ» είναι ο Θεός,
που λανθασμένα τον θεωρείτε ως κάτι το ξεχωριστό! Ο χώρος που καταλαμβάνει ένα
δοχείο, και ο χώρος ενός μοναστηριού
ταυτίζονται με τον απέραντο χώρο του ουρανού, ο οποίος εκτείνεται εκεί
ψηλά. Η μορφή του δοχείου και του μοναστηριού είναι μεταμφιέσεις και
παραλλαγές, που δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι οι χώροι που κατέχουν είναι
μεταξύ τους ξεχωριστοί. Οι αισθήσεις παίζουν τον ρόλο του κατεργάρη, του κακού
χαρακτήρα. Σας ενσταλάζουν την ψευδαίσθηση ότι είσαστε το σώμα. Χαλιναγωγείστε
τις, λοιπόν, όπως τιθασεύουν τον ταύρο με τον κρίκο που του περνούν στην μύτη,
το άλογο με το χαλινάρι που του βάζουν στο στόμα, και τον ελέφαντα με την βουκέντρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ένα σχόλιο