THOUGHT FOR THE DAY

Σκέψη της ημέρας

Why should we not consider the Ramayana as just another story of a king and his kingdom? Bhagawan lovingly elucidates today.

If in each family the virtues illustrated in Ramayana are embodied, the Universe will be resplendent with joy and peace! All of you know, Dasaratha ruled Ayodhya and had four sons: Rama, Lakshmana, Bharata and Shatrughna. Well, if in some city called Ayodhya, there was once a ruler named Dasharatha and had a son called Rama, why should we celebrate Rama’s birth, at this time and age? Go a little deep into the story and you will realise that Dasharatha is not the ruler of a far-off land! Ayodhya means a city that is unconquerable, into which the enemy cannot penetrate, an impregnable fortress. It represents the Atma, the heart where the Lord resides, which is beyond temptations, the subtle foes of passion and emotion, impulse and instinct. And Dasharatha? The person who was in full control of his ratha (chariot) - the ten entities namely, the body with the five senses of action and the five senses of knowledge!

- Divine Discourse, Apr 4, 1971.

Knowledge that is not put into practice is like food that is not digested.

-BABA

Γιατί δεν πρέπει να θεωρούμε την Ραμάγιανα ως μιαν ακόμη ιστορία που έχει να κάνει απλά με κάποιον βασιλιά και με το βασίλειό του; Ο Μπάγκαβαν μας το διευκρινίζει σήμερα με αγάπη.

 Εάν σε κάθε οικογένεια ενσαρκωθούν και εφαρμοσθούν σωστά στην πράξη οι αρετές που απεικονίζονται στην Ραμάγιανα, τότε το Σύμπαν θα λαμπρυνθεί εκδηλώνοντας απέραντη χαρά και ειρήνη! Όλοι σας ξέρετε ότι ο Ντασάρατα βασίλεψε στην Αγιόντγια και ότι απέκτησε τέσσερεις γιούς : τον Ράμα, τον Λακσμάνα, τον Μπάρατα και τον Σατρούγκνα. Λοιπόν, αν σε κάποια πόλη που λεγόταν Αγιόντγια, ζούσε κάποτε ένας βασιλιάς που λεγόταν Ντασάρατα και είχε ένα γιο που τον λέγανε Ράμα, για ποιο λόγο πρέπει εμείς σήμερα, στην εποχή μας κι αυτή την στιγμή, να γιορτάζουμε την γέννηση του Ράμα; Πηγαίνετε λίγο πιο βαθιά σε τούτη την ιστορία και τότε θα συνειδητοποιήσετε ότι ο Ντασάρατα δεν είναι ο κυβερνήτης μιας πολύ μακρινής χώρας! Αγιόντγια σημαίνει μια πόλη που είναι αδύνατο να κατακτηθεί, και στην οποία ο εχθρός αδυνατεί να εισχωρήσει. Δηλαδή, η Αγιόντγια είναι ένα απόρθητο φρούριο. Τούτη η πόλη εκφράζει τον Ανώτερο Θείο Εαυτό, την καρδιά όπου διαμένει ο Κύριος, η οποία βρίσκεται πέρα από τους πειρασμούς του ανθρώπου, πέρα από τους λεπτοφυείς εχθρούς του, δηλαδή τον εχθρό του πάθους και των ισχυρών συναισθημάτων, τον εχθρό των παρορμήσεων και των ενστίκτων. Και ο Ντασάρατα ποιος είναι;  Αυτός είναι το ανθρώπινο άτομο που έχει κάτω από τον απόλυτο έλεγχό του το άρμα του – τις δέκα οντότητες, δηλαδή το σώμα  με τις πέντε αισθήσεις της δράσης και με τις πέντε αισθήσεις της γνώσης.

Η γνώση που δεν μπαίνει σε εφαρμογή είναι σαν την τροφή που παραμένει αχώνευτη.

-ΒΑΒΑ