What
are the characteristics of pure devotion? How should our devotion to the Lord
be? Our loving Master shows us the way.
Explaining the
characteristics of a devotee, Rama said to Narada, “Whoever with discrimination
and renunciation (viveka and vairagya), and humility and wisdom (vinaya
and vijnana) is aware of the knowledge of Reality, whoever is always
immersed in the contemplation of My play (leela), whoever dwells on My
name at all times and under all conditions, and whoever sheds tears of love
whenever the Lord’s name is heard from any lip — these are My genuine
devotees.” When the infant grows up into an adult, the mother won’t pay so much
attention to its safety. The Lord doesn’t pay much attention to the wise one (jnani).
For the jnani, their own strength is enough. Therefore, until one can rely on
one’s own strength, one must be an infant in the Lord’s hands, as a devotee of
the form, right? No one can become a devotee of the Formless Supreme (Nirguna
bhaktha) without having been a devotee of the form (Saguna bhakta).
- Prema Vahini,
Ch 48.
Wear the
garland of gems of devotion around your neck and saturate your thought, word
and deed with Divine Love.
-BABA
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της γνήσιας αφοσίωσης; Με ποιον
τρόπο πρέπει να εκφράζουμε την αφοσίωσή μας προς τον Θεό; Ο αγαπημένος μας
Κύριος μας δείχνει τον τρόπο.
Ο Ράμα, εξηγώντας τα
χαρακτηριστικά γνωρίσματα που έχει ο αφοσιωμένος πιστός, είπε στον Νάραντα:
«Οποιοσδήποτε διαθέτει διάκριση και απάρνηση, ταπεινότητα και σοφία και έχει
πλήρη επίγνωση της Πραγματικότητας, οποιοσδήποτε είναι πάντοτε βυθισμένος στον
στοχασμό του θεϊκού παιχνιδιού Μου, οποιοσδήποτε έχει στη σκέψη του το Όνομά
Μου πάντοτε και κάτω από όλες τις
συνθήκες, και οποιοσδήποτε χύνει δάκρυα αγάπης όταν ακούει να προφέρεται το
Όνομα του Κυρίου από οποιαδήποτε χείλη – αυτός είναι ο αληθινός, ο γνήσιος πιστός Μου». Όταν το νήπιο μεγαλώνει
και γίνεται ενήλικο άτομο, τότε η μητέρα του παύει να δίνει ιδιαίτερη σημασία
στην ασφάλεια και την προστασία του. Ο Κύριος δεν προσέχει ιδιαιτέρως εκείνον
που ήδη έχει γίνει σοφός. Για τον σοφό, είναι αρκετή η δύναμη που διαθέτει ο
ίδιος. Συνεπώς, έως ότου ο άνθρωπος μπορέσει να βασισθεί στη δική του δύναμη,
αυτός ο άνθρωπος πρέπει να είναι νήπιο στα χέρια του Θεού, δηλαδή να είναι
πιστός αφοσιωμένος στη Θεία Μορφή, ορθά; Κανείς δε μπορεί να γίνει πιστός
αφοσιωμένος στο Υπέρτατο Άμορφο, αν προηγουμένως δεν ήταν πιστός αφοσιωμένος
στη Θεία Μορφή.
Να φοράτε γύρω από το λαιμό σας το περιδέραιο με τους
πολύτιμους λίθους της αφοσίωσης και να πλημμυρίζετε τις σκέψεις, τα λόγια και
τα έργα σας με την Αγάπη του Θεού.
-ΒΑΒΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ένα σχόλιο