What
are the characteristics of a true aspirant? Bhagawan lovingly explains to us
today.
Aspirants are
engaged in contemplation of the Lord (Sarveswara-chinthana) as ceaselessly as
the waves of the sea; they accumulate the wealth of equality and equal love to
all, and are content in the thought that all is the Lord’s and nothing is
theirs. Unlike the regular person, the spiritual seeker won’t easily bend
before grief or loss, anger or hatred or selfishness, hunger, thirst or fickleness.
One should master all the above good things as much as possible and journey
through life in fortitude, courage, joy, peace, charity, and humility.
Realising that tending the body is not all-important, one has to bear even
hunger and thirst patiently and be engaged uninterruptedly in contemplation of
the Lord. Quarreling at every tiny little thing, losing one’s temper, becoming
sad at the slightest provocation, getting angry at the smallest insult, worried
at thirst, hunger, and loss of sleep — these can never be the characteristics
of an aspirant.
- Prema Vahini,
Ch 59.
Cool
comforting conversation is most congenial to the aspirant; this habit will take
him to the goal.
-BABA
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του αληθινού αφοσιωμένου
πνευματικού αναζητητή; Ο Μπάγκαβαν με
αγάπη μας το εξηγεί σήμερα.
Οι πνευματικοί αναζητητές
αφοσιώνονται στον στοχασμό του Κυρίου τόσο αδιάκοπα όσο ακατασίγαστα κινούνται
τα κύματα της θάλασσας. Σωρεύουν μέσα τους όλο και περισσότερο τον πνευματικό πλούτο
της ισότητας και της ίσης αγάπης προς όλους, και είναι ικανοποιημένοι με την
σκέψη ότι τα πάντα ανήκουν στον Κύριο και τίποτα δεν είναι δικό τους. Σε
αντίθεση προς τον συνηθισμένο άνθρωπο, ο πνευματικός αναζητητής δεν λυγίζει
εύκολα μπροστά στην θλίψη ή την απώλεια, στην οργή ή το μίσος ή τον εγωισμό,
στην πείνα, στη δίψα ή στην αντιφατικότητα και την έλλειψη σταθερότητας. Ο
άνθρωπος πρέπει να κατέχει όλα τα πιο πάνω καλά όσο το δυνατό περισσότερο και
να κάνει το ταξίδι του στη ζωή με πνευματικό σθένος, κουράγιο, χαρά, ειρήνη, συμπόνια
και ταπεινότητα. Συνειδητοποιώντας ότι η φροντίδα του σώματος δεν είναι το παν,
ο άνθρωπος πρέπει να υποφέρει υπομονετικά ακόμη και την πείνα και τη δίψα και
να μένει αφοσιωμένος αδιάκοπα στον στοχασμό του Κυρίου. Το να καυγαδίζει κανείς
για κάθε μικρό και ασήμαντο ζήτημα, να
χάνει την ψυχραιμία του, να ενδίδει στη θλίψη με την παραμικρή πρόκληση, να
καταφεύγει στο θυμό με την ελάχιστη προσβολή, να ανησυχεί για τη δίψα και την πείνα,
και να χάνει τον ύπνο του – όλα αυτά δεν είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του διακρίνουν
τον πνευματικό αναζητητή.
Η ήρεμη παρηγορητική συζήτηση ταιριάζει απόλυτα και
ευχάριστα στον φιλόδοξο πνευματικό αναζητητή. Αυτή η συνήθεια θα τον οδηγήσει
στην εκπλήρωση του σκοπού του.
-ΒΑΒΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ένα σχόλιο