How should we lead our life in this noisy and
demanding world and still progress towards our goal? Bhagawan lovingly explains
through a memorable example!
God is not far from you. He is within you, in
your own inner altar. All of you suffer because you are unable to discover Him
there and draw peace and joy from that discovery. A washerman, standing
knee-deep in a flowing river and washing his clothes therein, died of thirst
because he failed to realise that the life-giving water was within his reach.
Such is the story of man. He runs in desperate haste, to seek God outside and
dies disappointed and distraught, only to be born again. Of course, you must be
in the world, but remember, you need not be of it. The attention has to be
fixed on the God within. In the Kannada country, there is a festival called Karaga.
The central figure of this holy rite keeps many pots on his head, one over the
other, and moves in the procession keeping step with the music; he has also to
sing in tune with the rest and keep time to the beat of the drum. But, all the
while he has his attention fixed on balancing the precarious tower on his head.
So too, you must keep the goal of God-realisation before you, while engaged in
the noisy and hilarious procession of life.
- Divine Discourse, Jan 1, 1967
God is embedded in the entire cosmos like oil in sesame seed
and butter in milk.
-BABA
Πώς πρέπει να ζήσουμε σε τούτον τον θορυβώδη και απαιτητικό κόσμο και εν
τούτοις να τα καταφέρουνε να προχωρήσουμε προς τον στόχο μας; Ο Μπαγκαβάν μας
το εξηγεί με αγάπη χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα
που δεν ξεχνιέται!
Ο Θεός δεν βρίσκεται μακριά σας. Βρίσκεται μέσα σας, στο
ίδιο το εσωτερικό ιερό σας θυσιαστήριο. Όλοι σας υποφέρετε επειδή δεν μπορείτε
να Τον ανακαλύψετε εκεί μέσα και να αντλήσετε ειρήνη και χαρά από τούτη την
ανακάλυψη. Ένας πλύντης, που βρισκόταν μέσα στο νερό του ποταμού, βουτηγμένος
ως το γόνατο, πλένοντας εκεί ρούχα, πέθανε από δίψα επειδή δεν μπόρεσε να
συνειδητοποιήσει ότι το ζωογόνο νερό βρισκόταν μέσα στα χέρια του. Η ιστορία
του ανθρώπου πάνω στη γη μοιάζει με την περίπτωση τούτου του πλύντη. Ο άνθρωπος
τρέχει απελπισμένος και βιαστικός, αναζητώντας τον Θεό έξω από τον εαυτό του, και
πεθαίνει όντας σε έξαλλη κατάσταση και απογοητευμένος, μόνο και μόνο για να γεννηθεί και πάλι. Πρέπει βέβαια να ζήσετε
στον κόσμο, αλλά να θυμόσαστε ότι δεν χρειάζεται να ανήκετε στον κόσμο.
Οφείλετε να προσηλώσετε την προσοχή σας στον Θεό, που βρίσκεται μέσα σας. Στην χώρα που ονομάζεται Κάνναντα, γίνεται μια
μεγάλη γιορτή που την λένε Καράγκα. Το κεντρικό πρόσωπο αυτής της ιερής
τελετουργίας βαστάζει στο κεφάλι του πολλά δοχεία, το ένα πάνω στο άλλο, και κινείται
στην πομπή ακολουθώντας τον ρυθμό της μουσικής. Επίσης, είναι υποχρεωμένος να ψάλλει
αρμονικά μαζί με τους άλλους και να συγχρονίζεται με τον ρυθμό των τυμπάνων. Όμως,
όλη την ώρα έχει συγκεντρωμένη την προσοχή του στην εξισορρόπηση του πύργου των
δοχείων που βρίσκονται πάνω στο κεφάλι του, και κινδυνεύουν να καταρρεύσουν. Κατά
τρόπο ανάλογο, πρέπει κι εσείς να έχετε συνεχώς μπροστά στα ορθάνοιχτα μάτια
σας τον σκοπό σας, δηλαδή την συνειδητοποίηση του Θεού, ενώ θα ασχολείσθε με
την θορυβώδη, εύθυμη και αστεία πομπή της ζωής.
Ο Θεός είναι
ενσωματωμένος μέσα σε ολόκληρο τον υλικό κόσμο, όπως είναι το λάδι στον σπόρο
του σουσαμιού και το βούτυρο μέσα στο γάλα.
-ΒΑΒΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ένα σχόλιο