THOUGHT FOR THE DAY

Σκέψη της ημέρας

How should a genuine seeker handle circumstances in life when one is served with difficulties and suffering? Bhagawan teaches us today from the life of Prahlada.

Young Prahlada constantly chanted the name of Narayana with faith and love when faced with innumerable hardships. He was pushed from the mountain top and thrown into the sea, trampled upon by huge elephants and bitten by poisonous snakes. But not even once did he give up chanting the name, Narayana. He had total faith that God was within him. Prahlada’s faith and love melted the Lord’s heart, and He rushed to His rescue and manifested Himself. Prahlada stands testimony to the verse of Gita that true devotion lies in being in a state of equanimity during both pleasure and pain. (Sukha-duhkhe same kritva labhalabhau jayajayau: remain equipoised in happiness and sorrow, gain and loss, victory and defeat). Such equanimity can be attained only through selfless love - it is the fundamental force. Once you develop selfless love within, you will never hate anybody. Give up your ego and lead your life with love. There is no greater devotion than this.

- Divine Discourse, Aug 25, 1999.

Grief or fear can never exist wherever God’s name is chanted with love and faith, since God Himself manifests there.

-BABA

Πώς ο γνήσιος αναζητητής πρέπει να αντιμετωπίζει όσα συμβαίνουν στη ζωή, όταν ο άνθρωπος δοκιμάζεται με δυσκολίες και πόνους; Ο Μπάγκαβαν μας διδάσκει σήμερα χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την ζωή του Πράλαντα.

 Ο νεαρός Πράλαντα υμνούσε αδιάλειπτα το Όνομα του Ναράγιανα με πίστη και αγάπη, όταν αντιμετώπιζε αναρίθμητες κακουχίες. Τον σπρώχνανε από την κορφή του βουνού και τον ρίχνανε στην θάλασσα, καταπατιόταν από τεράστιους ελέφαντες και τον δάγκωναν φίδια φαρμακερά. Παρόλα αυτά, ούτε και μια φορά δεν έπαψε να ψάλλει το Όνομα του Ναράγιανα. Είχε απόλυτη πίστη ότι ο Θεός ήταν μέσα του. Η πίστη και η αγάπη του Πράλαντα γοήτευαν και έλιωναν την καρδιά του Κυρίου κι έτσι Εκείνος έσπευδε να εκδηλώσει την παρουσία Του και να τον σώσει. Ο Πράλαντα αποτελεί απόδειξη και μαρτυρία του στίχου της Γκίτα που λέγει ότι η αληθινή αφοσίωση έγκειται στο να μένει κανείς ανεπηρέαστος και ατάραχος απέναντι τόσο στην ευχαρίστηση όσο και στον πόνο (ο ευσεβής παραμένει σε ισορροπία μπροστά στην χαρά και την λύπη, στο κέρδος και την απώλεια, στην νίκη και την ήττα). Μπορεί να φτάσει κανείς σ’ αυτή την αταραξία μόνο με την βοήθεια της ανιδιοτελούς αγάπης – η ανιδιοτελής αγάπη είναι θεμελιώδης δύναμη. Όταν αναπτύξετε μέσα σας την ανιδιοτελή αγάπη, τότε δεν θα μισείτε ποτέ και κανένα. Φροντίστε να εγκαταλείψετε το εγώ σας και να ζείτε την ζωή σας με αγάπη. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη αφοσίωση από αυτό.

Θλίψη και φόβος δεν υπάρχουν ποτέ εκεί όπου εξυμνείται το άγιο Όνομα του Θεού με αγάπη και πίστη. Κι αυτό γιατί εκεί εκδηλώνεται ο Ίδιος ο Θεός.
-ΒΑΒΑ

 Source: SAI INSPIRES