Why is giving
up body consciousness an important first step in spirituality? Bhagawan lovingly explains to us today.
So long as
a person is immersed in body attachment, all types of hardships and misery will
haunt. Body attachment is the root cause of thoughts (sankalpas).
Hence Lord Krishna exhorted people to give up body attachment. The key
derivation from this statement is that every being should experience unity in
diversity. Without an individual (vyashti), there cannot be a society
(samashti). Without a society, there is no creation (srishti).
So all these are connected, and we must first clearly recognise the role of an
individual (vyashti). Only then can we understand the principle of samashti,
which will in turn lead to the understanding of srishti. One who understands srishti
becomes one with paramesthi (God). Vyashti symbolises the
individual whereas Samashti stands for God. So long as vyashti
identifies themselves with the body, they lead a very ordinary life. Shed the
body attachment, then you will find that the individual soul is indeed one with
the Cosmic Spirit.
-
Divine Discourse, Sep 10, 2002
God is
nameless, but He responds instantly, when the seeker takes any one of the many
Names intensely.
-BABA
Γιατί η απαλλαγή από την σωματική συνείδηση
είναι ένα σπουδαίο πρώτο βήμα στην πνευματική πορεία του ανθρώπου; Ο Μπάγκαβαν μας το εξηγεί σήμερα με
αγάπη.
Για όσον καιρό ο
άνθρωπος είναι βουτηγμένος στην σωματική προσκόλληση, όλων των ειδών τα δεινά
και οι δυστυχίες θα τον κατατρέχουν. Η σωματική προσκόλληση είναι η βασική
αιτία που γεννά σκέψεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον ο ποίο ο Κρίσνα παρότρυνε
τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν την προσκόλληση στο σώμα. Αυτό που κυρίως
συνάγεται από τούτη την παρότρυνση του
Κρίσνα, είναι ότι κάθε πλάσμα πρέπει να βιώνει την ενότητα που υπάρχει πίσω από
την διαφορετικότητα των πραγμάτων. Χωρίς το άτομο δεν υπάρχει κοινωνία. Χωρίς
κοινωνία δεν υπάρχει δημιουργία. Έτσι, όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους και
πρέπει κατ’ αρχάς να αναγνωρίσουμε καθαρά τον ρόλο του ατόμου. Μόνο τότε
μπορούμε να αντιληφθούμε τον νόμο που διέπει την κοινωνία, που με την σειρά της
θα μας οδηγήσει στην κατανόηση της δημιουργίας. Εκείνος που αντιλαμβάνεται την
δημιουργία, συνενώνεται με τον Θεό, γίνεται ένα μαζί Του. Το άτομο είναι η
εξατομικευμένη ύπαρξη, ενώ η Κοινωνία συμβολίζει τον Θεό. Για όσον καιρό τα
εξατομικευμένα άτομα ταυτίζουν τον εαυτό τους με το σώμα τους, ζουν μια πολύ
συνηθισμένη ζωή. Απαλλαχτείτε από την προσκόλληση στο σώμα σας και τότε θα
διαπιστώσετε ότι η εξατομικευμένη ψυχή γίνεται πραγματικά ένα με το Συμπαντικό
Πνεύμα .
Ο Θεός δεν έχει όνομα, αλλά απαντά αμέσως όταν
ο ευαίσθητος αναζητητής επιλέγει και χρησιμοποιεί με ενθουσιασμό οποιοδήποτε
από τα πολλά Του Ονόματα.
-ΒΑΒΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ένα σχόλιο