THOUGHT FOR THE DAY

Σκέψη της ημέρας

Why should we persist in holding on to noble practices, even though it is extremely difficult in the beginning? Bhagawan gives us valuable tips through memorable examples

When people are asked to do spiritually salutary acts, initially no one has any inner urge. Still don't give up in despair. Until the taste sprouts, strictly follow the disciplines. This taste is a result of training. No one has it from the very beginning, but constant practice will create the zest. The infant doesn't know the taste of milk. By taking milk daily, it starts liking it; in fact the taste becomes so dear that when milk is to be given up to be substituted with rice, it starts to protest. But the mother doesn't despair; she persuades the child to take small quantities of cooked rice daily, and over time the child starts liking rice and eventually gives up milk. Milk, its natural food, is now replaced with rice again in a natural way. Indeed now if no rice is available for one day, the child becomes miserable. Similarly with constant practice, the desire for worldly and sensual objects and matters, will wane and good company (Satsang) will prevail.

- Bhagavatha Vahini, Ch 1

Just as fire is needed until rice is cooked, so also spiritual practices are needed until you realize your innate Divinity.

                            -ΒΑΒΑ

Γιατί πρέπει να επιμένουμε στην τήρηση των ευγενών πνευματικών μας ασκήσεων, παρότι αυτό  είναι πάρα πολύ δύσκολο στην αρχή; Ο Μπάγκαβαν μας δίνει πολύτιμες συμβουλές χρησιμοποιώντας αλησμόνητα παραδείγματα.

 Όταν ζητείται από τους ανθρώπους να κάνουν πράξεις που πνευματικά είναι επωφελείς, στην αρχή κανένας τους δεν έχει την παραμικρή εσωτερική παρόρμηση για να το κάνει. Μέχρις ότου η γεύση αναπτυχθεί, να ακολουθείτε πιστά την επιβαλλόμενη πειθαρχία. Αυτή η γεύση έρχεται ως αποτέλεσμα άσκησης. Κανένας δεν την διαθέτει ευθύς εξαρχής, αλλά με σταθερή άσκηση δημιουργείται τελικά η νοστιμιά. Το νήπιο δεν γνωρίζει τη γεύση του γάλακτος. Αρχίζει να του αρέσει το γάλα επειδή καθημερινά παίρνει γάλα. Στην πραγματικότητα η γεύση του γάλακτος γίνεται τόσο προσφιλής ώστε, όταν πρέπει να σταματήσει η χορήγησή του, ώστε να υποκατασταθεί από ρύζι, το νήπιο αρχίζει να διαμαρτύρεται. Αλλά η μητέρα δεν απελπίζεται. Τα καταφέρνει να πείσει το παιδί της να τρώγει μικρές ποσότητες μαγειρεμένου ρυζιού καθημερινά και καθώς περνάει ο καιρός, το ρύζι αρχίζει να αρέσει στο παιδί και έτσι τελικά εγκαταλείπει το γάλα. Το γάλα, που είναι μια φυσική τροφή, αντικαθίσταται τώρα από το ρύζι κατά φυσικό τρόπο. Πραγματικά, αν τώρα το ρύζι λείψει για μια μέρα, το παιδί θα νοιώσει δυστυχισμένο. Κατά παρόμοιο τρόπο, με σταθερή άσκηση η επιθυμία για εγκόσμια αισθησιακά υλικά πράγματα θα μειώνεται και τελικά θα επικρατήσει η καλή συναναστροφή.  

Ακριβώς όπως η φωτιά χρειάζεται ως ότου το ρύζι μαγειρευτεί, έτσι και οι πνευματικές ασκήσεις χρειάζονται ως ότου συνειδητοποιήσετε την Θεία Φύση που βρίσκεται μέσα σας έμφυτη.

                                                              -ΒΑΒΑ 

 Source: SAI INSPIRES