What
is the true meaning of penance (tapas) and sacrificial offering (yajna)? Bhagawan directs us lovingly today.
Krishna
says in the Gita, “In all yajnas, I am the Doer, the Donor, the
Consumer and the Acceptor.” That is the reason the chief priest in a yajna,
is named Brahma. He must guide the rest of the ritualists with his
wife by his side, or else, his credentials are inadequate. The wife represents
faith (shraddha). Without faith, praise is hollow, adoration is
artificial and sacrifice is a barren exercise. Really speaking, the heart is
the ceremonial altar, the body is the fire-place, the hair is the holy grass (darbha),
wishes are the fuel-sticks to feed the fire, desire is the ghee poured into the
fire to make it burst into flame, anger is the sacrificial animal, and the fire
is the tapas (penance) we accomplish. People sometimes interpret tapas
as ascetic practices like standing on the head. This is not correct; tapas
is not physical contortion. It is the complete and correct coordination of
thought, word and deed. When this is achieved, the Divine splendour will
manifest.
- Divine Discourse, Oct 02, 1981
To the
person who has completely surrendered, every experience (good or bad) is a gift
from God.
-BABA
Ποια είναι η αληθινή σημασία των πνευματικών ασκήσεων
ελέγχου των αισθήσεων (τάπας, tapas)
και της θυσιαστικής προσφοράς (γιάγκνα, yajna); Ο Μπάγτκαβαν μας καθοδηγεί σήμερα με αγάπη.
Ο Κρίσνα λέγει στην Γκίτα:
«Σε όλες τις θυσιαστικές προσφορές είμαι Αυτός που πράττει, Αυτός που
προσφέρει, Αυτός που αναλώνει και Αυτός που αποδέχεται την προσφορά». Γι αυτό
το λόγο ο πρωθιερέας στην τέλεση της γιάγκνα, της θυσιαστικής προσφοράς,
ονομάζεται Μπράχμα. Ο πρωθιερέας πρέπει να οδηγεί τους λοιπούς τελετουργούς
έχοντας την σύζυγό του στο πλευρό του, διαφορετικά τα επίσημα χαρακτηριστικά
που φανερώνουν την ιδιότητά του θεωρούνται ανεπαρκή. Η σύζυγος εκπροσωπεί την
πίστη. Χωρίς πίστη η εξύμνηση είναι κούφια, η λατρεία είναι τεχνητή και η θυσία
είναι μια άκαρπη τελετουργία. Μιλώντας αληθινά, η καρδιά είναι ο τελετουργικός
βωμός, το σώμα είναι η εστία όπου καίει η φωτιά, τα μαλλιά είναι το ιερό
γρασίδι, οι ευχές είναι τα ξύλα που ανάβουν για να τροφοδοτούν την πυρά, οι
επιθυμίες είναι το βούτυρο γκι από γάλα που χύνεται μέσα στη φωτιά και σκάζει
παράγοντας φλόγες, ο θυμός είναι το ζώο που προσφέρεται στη θυσία, και η φωτιά
είναι, ο αγώνας για αυτοπραγμάτωση (tapas), που
πραγματοποιούμε. Οι άνθρωποι κάποτε ερμηνεύουν αυτόν τον αγώνα ως πρακτικές
ασκητών όπως, παραδείγματος χάρη, να στέκεται κανείς στηρίζοντας το σώμα του
πάνω στο κεφάλι του. Αυτό δεν σωστό. Οι τάπας δεν είναι φυσική παραμόρφωση του
σώματος. Είναι ο πλήρης και ορθός συντονισμός των σκέψεων, των λόγων και των
έργων. Όταν αυτός ο συντονισμός επιτευχθεί, τότε θα εκδηλωθεί η Θεϊκή δόξα και
λαμπρότητα.
Για τον άνθρωπο ο οποίος έχει αφεθεί ολοκληρωτικά στον Θεό,
κάθε εμπειρία του (καλή ή κακή) είναι δώρο που του το προσφέρει ο Θεός.
-ΒΑΒΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ένα σχόλιο