THOUGHT FOR THE DAY

Σκέψη της ημέρας

What would be the nature of the yearning of a true devotee? Bhagawan makes it crystal clear to us today.

The heart must yearn for His voice, His form, His flute, His smile, His sport and His pranks. That is the tapas (penance) which is rewarded by His grace. The yearning must be so deep that all body consciousness is lost, the senses are ineffective, and the mind is inactive, the intelligence is at a standstill, and all ideas of duality disappear. The individual sees before him only step after step of Aananda leading him to the highest bliss of merging in the Lord. The culture of Bharath has marked out the guidelines for achieving this bliss. This bliss is the consummation of all sweetness, all the joy, and all the fulfilment derived from all the highest desires. But yet man is struggling to achieve petty things, paltry joys and low desires. When you seek God, you must not be misled into by-paths and mirages. The seeker after gold must cast away brass and other yellow metals which may distract or at times even destroy him.

- Divine Discourse, Aug 19, 1968

Winning love through love is the vital aspect of devotion.

               -BABA

Ποια είναι η φύση που έχει η λαχτάρα του αληθινού αφοσιωμένου πιστού για τον Θεό; Ο Μπάγκαβαν μας το διευκρινίζει σήμερα ολοκάθαρα.

 Η καρδιά του ανθρώπου πρέπει να επιθυμεί βαθιά και να λαχταράει  τη φωνή  του Κυρίου, τη μορφή Του, τη φλογέρα Του, το χαμόγελό Του, τα σπορ Του και τους αστεϊσμούς Του. Πρόκειται για τον πνευματικό αγώνα και την μεταμέλεια του ανθρώπου που ανταμείβεται με τη Χάρη του Θεού. Τούτη η έντονη επιθυμία και η λαχτάρα πρέπει να είναι τόσο βαθιές ώστε να χάνεται ολόκληρη η σωματική συνειδητότητα του ανθρώπου, οι αισθήσεις του να γίνονται αναποτελεσματικές, και ο νους να παραμένει ανενεργός, η διάνοιά του να ακινητεί και να εξαφανίζονται όλες οι ιδέες του δυαδισμού. Ο εξατομικευμένος άνθρωπος βλέπει μπροστά του βήμα προς βήμα την ευτυχία να τον οδηγεί προς την υπέρτατη ευδαιμονία που προκαλεί η συγχώνευσή του με τον Κύριο. Ο παραδοσιακός πνευματικός πολιτισμός της Ινδίας έχει καθορίσει τις κατευθυντήριες γραμμές για την επίτευξη αυτής της ευδαιμονίας. Αυτή η ευδαιμονία είναι η ολοκλήρωση κάθε μορφής γλυκύτητας, χαράς και ικανοποίησης, που προκύπτει από όλες τις ύψιστες επιθυμίες. Ωστόσο, ακόμη ο άνθρωπος εξακολουθεί να αγωνίζεται, για να  επιτύχει  ευτελή πράγματα, τιποτένιες χαρές και για να ικανοποιήσει κατώτερες επιθυμίες. Όταν επιζητείτε τον Θεό, δεν πρέπει να παραπλανιόσαστε ώστε να μπαίνετε σε παράδρομους και να ακολουθείτε ψευδαισθήσεις. Αυτός που ψάχνει για χρυσάφι πρέπει να απορρίπτει τον μπρούτζο και τα λοιπά κιτρινόχρωμα μέταλλα, που μπορεί να τον αποσπούν από το έργο του ή κάποτε ακόμη και να απειλούν να τον καταστρέψουν.     

 

Η κρίσιμη πλευρά της αφοσίωσης είναι να κερδίζει ο άνθρωπος την αγάπη προσφέροντας αγάπη.

                                                                                -ΒΑΒΑ 

Source: SAI INSPIRES