THOUGHT FOR THE DAY

Σκέψη της ημέρας

What is the importance we should accord to proper understanding of rituals and practices? Bhagawan lovingly explains to us today.

When you do not discriminate the process and purpose of every act, and go ahead doing them with no understanding, you reduce them to a funny fossilized routine. Once even Prahlada observed, “Since it is difficult to destroy egotism, people take the easier option to offer dumb animals at the altar. Animal sacrifice is the manifestation of the quality of inertia (tamo guna); it is the path of bondage. Sacrifice of the animal of egotism is the purest sacrifice (satwic yajna) on the Godward path of liberation.” Thus the highest goal (paramaartha) of the past is turned into the fool’s goal (paaramaartha) of these days! Similarly every one of the ancient practices, which were once full of meaning has grown wild beyond recognition. It is now impossible to pluck the tree by the roots and plant a new one. So the existing tree must be trimmed and trained to grow straight. Always remember the highest goal and never dilute it into the lowest.

- Dharma Vahini, Ch 1. 

Surrendering the fruit of action to the Lord is real sacrifice.

                 -BABA

Ποια είναι η σημασία που πρέπει να δίνουμε στην σωστή κατανόηση των ιεροτελεστιών και των παραδοσιακών συνηθειών και πρακτικών; Ο Μπάγκαβαν μας το εξηγεί σήμερα με αγάπη.  

 Όταν δεν έχετε αίσθηση της διαδικασίας πραγματοποίησης κάθε πράξης σας και δεν διακρίνετε τον σκοπό της, και έτσι προχωρείτε άκριτα στην εκτέλεσή της χωρίς διόλου να την κατανοείτε, τότε την υποβιβάζετε σε μια αστεία απολιθωμένη ρουτίνα. Κάποτε ο Πραχλάντα παρατήρησε: «Αφού είναι δύσκολο να αφανιστεί ο εγωισμός, οι άνθρωποι επιλέγουν  αυτό που τους ευκολύνει και έτσι οδηγούν στο βωμό της θυσίας τα ζώα, που δεν μπορούν να μιλήσουν. Η θυσία των ζώων αποτελεί εκδήλωση της ιδιότητας της αδράνειας (tamo guna). Πρόκειται για το μονοπάτι της υποδούλωσης. Η θυσία του ζώου που ονομάζεται εγωισμός είναι η πιο γνήσια θυσία στο μονοπάτι της απελευθέρωσης που οδηγεί στον Θεό». Έτσι, ο ύψιστος σκοπός της ζωής που αναγνωριζόταν κατά το παρελθόν, γίνεται σκοπός και επιδίωξη για τον ανόητο του σύγχρονου καιρού! Παρομοίως, καθένα από τα παλιά έθιμα και τις πρακτικές, που κάποτε είχαν μεγάλη σημασία, δεν ακολουθούνται πια, έχουν εγκαταλειφτεί, και έτσι καταντήσανε αγνώριστα. Τώρα είναι αδύνατο να βγάλουμε το δέντρο από τη ρίζα του και να φυτέψουμε εκεί ένα νέο. Συνεπώς, το δέντρο που έχουμε πρέπει να το κλαδέψουμε και να το μάθουμε να μεγαλώνει προς τα πάνω ευθυτενές. Να έχετε πάντα στο νου σας τον ύψιστο σκοπό της ζωής και ποτέ να μην τον ευτελίζετε ώστε να καταντάει σκοπός κατώτατος.

 Αληθινή θυσία είναι να αφιερώνει και να παραδίνει ο άνθρωπος τους καρπούς των πράξεών του στον Κύριο.

             -ΒΑΒΑ

 

Source: SAI INSPIRES