Who
needs liberation and how can we get it? Bhagawan lovingly and assertively
reminds us today.
The jivi
(individual self) believing that it is divided from the whole, the Universal,
is subject to desire and despair, love and hate, grief and joy, and is attracted
by the world of name and form. Such a person is characterised as ‘bound’, and
urgently needs liberation. To be liberated, you must give up dependence and
attachment to the creation (prakriti). The blind cannot be saved by the
blind. How can a person who is as helpless as the other, remove their poverty,
suffering, and pain? The poor approach the affluent; the visually impaired seek
guidance from those that can see. So too, one who is bound and blinded by the
dualities of creation must take refuge in the inexhaustible treasure of
compassion, power, and wisdom, namely, the Divine Soul (Atma). Then, you
will be rid of destitution and grief, and revel in the wealth of spiritual
bliss (Ananda).
- Sutra Vahini,
Ch 6.
The Lord is
the refuge of all those who seek refuge, the Savior of all those who need to be
saved.
-ΒΑΒΑ
Ποιος χρειάζεται την απελευθέρωση και πώς μπορεί να την
αποκτήσει; Ο Μπάγκαβαν μας το υπενθυμίζει με αγάπη και με κατηγορηματικό τρόπο.
Ο εξατομικευμένος εαυτός,
επειδή πιστεύει ότι είναι αποχωρισμένος και ξέχωρος από το όλο, δηλαδή από το
Συμπαντικό Ένα, εξαρτάται από την εξουσία των επιθυμιών και της απόγνωσης, της
αγάπης και του μίσους, της θλίψης και της χαράς, και είναι προσκολλημένος στις
υλικές κοσμικές ιδιότητες του ονόματος και της μορφής. Ο άνθρωπος αυτός
χαρακτηρίζεται ως «δέσμιος» και χρειάζεται επειγόντως να απελευθερωθεί.
Προκειμένου να απελευθερωθείτε, πρέπει να εγκαταλείψετε την εξάρτησή σας από
την προσκόλληση που έχετε στον φυσικό κόσμο της δημιουργίας. Ο τυφλός δεν είναι
δυνατό να σωθεί από άλλον τυφλό. Πώς είναι δυνατό ένας άνθρωπος, που βρίσκεται
σε τόσο απελπιστική θέση όπως και οι άλλοι, να απαλλάξει αυτούς τους άλλους από
τη φτώχια τους, τα βάσανά τους και τον πόνο τους; Ο φτωχός καταφεύγει στον πλούσιο. Ο
στερημένος το φυσικό φως του, ζητάει να οδηγηθεί από εκείνους που μπορούν να
δουν. Κατ’ ανάλογο τρόπο, ο άνθρωπος, που είναι δέσμιος και τυφλωμένος από
τον δυισμό της φυσικής δημιουργίας,
πρέπει να καταφύγει στον ανεξάντλητο θησαυρό της δύναμης που έχει η συμπόνια και
η σοφία, δηλαδή η Υπέρτατη Θεία Ψυχή. Κατόπιν αυτού, θα απαλλαγείτε από την
έσχατη πενία σας και την θλίψη σας και θα απολαύσετε την αφθονία του πλούτου
της πνευματικής Ευδαιμονίας.
Ο Κύριος είναι η καταφυγή όλων όσοι αναζητούν καταφύγιο,
είναι ο Σωτήρας όλων όσοι αισθάνονται την ανάγκη να σωθούν.
-ΒΑΒΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ένα σχόλιο