Is
devotion, wisdom and spiritual life different? Do we attain these at different
points in time in our life? Bhagawan removes all confusions and clearly
explains to us today.
Spiritual
practices should be done consistently with an ever expanding heart full of
devotion and spiritual wisdom. There is no distinction between devotion to God (bhakthi)
and spiritual wisdom (jnana). Just as materialisation (sa-guna)
becomes formless (nir-guna), devotion becomes spiritual wisdom. I don’t
agree that dedicated action (karma), devotion, and spiritual wisdom are
separate. Dedicated activity is devotion and devotion is spiritual wisdom. So
too, the individual soul (jiva), the Atma, and the Supreme Lord (Parameswara)
are not separate; they are one and the same. Therefore, every single deed of
yours must be full of the spirit of selfless service (seva), divine love
(prema), and spiritual wisdom (jnana). Your life’s activities
must be saturated with dedicated action, devotion to God (bhakthi), and
spiritual wisdom. This is verily the yoga of the Supreme (Purushothama-yoga).
- Prema Vahini.
All work is God’s; He inspires, He
helps, He executes, He enjoys, He is pleased.
-BABA
Διαφέρουν μεταξύ τους η αφοσίωση, η πνευματική γνώση ή σοφία
και η πνευματική ζωή; Φτάνουμε σ’ αυτές τις καταστάσεις σε διαφορετικά χρονικά
σημεία της ζωής μας; Ο Μπάγκαβαν μας απαλλάσσει σήμερα από κάθε σύγχυση σχετικά
με τούτο το ζήτημα και μας το εξηγεί με σαφήνεια.
Οι πνευματικές ασκήσεις και
πρακτικές πρέπει να γίνονται με συνέπεια, με την καρδιά συνεχώς να διευρύνεται
αγκαλιάζοντας τα πάντα, και να γεμίζει από αφοσίωση και πνευματική γνώση ή
σοφία. Δεν υπάρχει καμιά διαφορά μεταξύ αφοσίωσης προς τον Θεό και πνευματικής
γνώσης ή σοφίας. Ακριβώς όπως η υλοποιημένη μορφή εξελίσσεται και γίνεται άμορφη
ανώτερη ύπαρξη, έτσι και η αφοσίωση γίνεται πνευματική σοφία. Δεν συμφωνώ ότι
διαφέρουν μεταξύ τους η ολόψυχα προσφερόμενη πράξη, η αφοσίωση, και η
πνευματική σοφία. Η ολόψυχα προσφερόμενη
δραστηριότητα είναι αφοσίωση και η αφοσίωση είναι πνευματική σοφία. Κατ’
ανάλογο τρόπο, η εξατομικευμένη ψυχή, ο Ανώτερος Εαυτός και ο Υπέρτατος Κύριος
δεν διαφέρουν μεταξύ τους, δηλαδή δεν είναι ξεχωριστές υπάρξεις. Είναι μια και
η αυτή Ύπαρξη. Συνεπώς, κάθε μεμονωμένο έργο σας πρέπει να πλημμυρίζει από την
αντίληψή σας για προσφορά ανιδιοτελούς υπηρεσίας, από Θεία αγάπη και από πνευματική γνώση ή σοφία.
Οι δραστηριότητες της ζωής σας πρέπει να είναι πλημμυρισμένες από αφιερωμένη
δράση, από αφοσίωση προς τον Θεό και από πνευματική γνώση ή σοφία. Αυτή είναι,
στ’ αλήθεια, η ένωση με την Υπέρτατη Ύπαρξη.
Όλα τα έργα είναι του Θεού. Εκείνος παρέχει την έμπνευση,
Εκείνος χορηγεί τη βοήθεια, Εκείνος εκτελεί το έργο, Εκείνος το απολαμβάνει,
Εκείνος μένει ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα.
-ΒΑΒΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ένα σχόλιο