THOUGHT FOR THE DAY

Σκέψη της ημέρας

What is the direction change we must make to enjoy inner content and joy every day? Bhagawan endearingly asks to introspect and make appropriate changes.

One always seeks happiness by trying to satisfy desires. If a desire is fulfilled, one feels joy, and when it is not, one feels grief. But the trouble is, desire is a bonfire that burns with greater fury, asking for more fuel. One desire leads to ten, and one is exhausted trying to exhaust the demands of desire. One has to be turned back from this path of never ending desire to the path of inner content and joy. One grieves because one has developed attachment toward the unreal. One cultivates an unreasonable affection for wealth, but is prepared to sacrifice the riches in order to save the lives of one’s children, for attachment to children is stronger than to the wealth that has been earned! One stoops so low as to neglect the children when the choice is between survival and the children’s welfare! But the bliss that is got when one dwells on the Atma is unbounded and imperishable. That is the real joy.

- Divine Discourse, Dec 14, 1958.

Desires are born of greed. When greed is weakened more and more, discontent declines in equal measure.

                                                                                        -BABA

Ποιαν αλλαγή κατεύθυνσης πρέπει να κάνουμε, προκειμένου να βιώνουμε καθημερινά εσωτερική ικανοποίηση και χαρά; Ο Μπάγκαβαν μας ζητά στοργικά να εξετάσουμε εσωτερικά τον εαυτό μας και έτσι να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές.

 Ο άνθρωπος πάντοτε επιζητεί την ευτυχία προσπαθώντας γι αυτό να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του. Όταν ικανοποιείται μια επιθυμία, ο άνθρωπος νοιώθει χαρά, όταν όμως δεν ικανοποιείται, τότε στενοχωριέται. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι η επιθυμία μοιάζει με τη φωτιά που ανάβει ανεξέλεγκτα στο ανοιχτό ύπαιθρο, όπου μεταδίδεται με τρελή μανία και γίνεται πυρκαγιά αναζητώντας όλο και περισσότερη καύσιμη ύλη. Μια επιθυμία οδηγεί σε δέκα και έτσι ο άνθρωπος εξαντλείται προσπαθώντας να εξαντλήσει τις απαιτήσεις της επιθυμίας. Ο άνθρωπος, λοιπόν, πρέπει να επιστρέψει από αυτό το μονοπάτι της επιθυμίας, που δεν έχει τέλος, και να πάρει το μονοπάτι που οδηγεί στην εσωτερική, πνευματική, ικανοποίηση και χαρά. Ο άνθρωπος πικραίνεται, επειδή έχει αναπτύξει προσκόλληση στο ανύπαρκτο, στο ονειρικό. Έχει καλλιεργήσει ένα παράλογο πάθος προς τον πλούτο, αλλά είναι έτοιμος να θυσιάσει τα πλούτη του για να σώσει την ζωή των παιδιών του, και τούτο διότι η προσκόλληση στα παιδιά είναι πιο δυνατή από την προσκόλληση στα πλούτη που έχει αποκτήσει! Ο άνθρωπος έχει ξεπέσει τόσο χαμηλά ώστε να παραβλέπει τα παιδιά, όταν έχει να επιλέξει μεταξύ της επιβίωσής του και της ευημερίας των παιδιών! Αλλά η ευδαιμονία του ανθρώπου, ο οποίος ζει μέσα στον Ανώτερο Εαυτό, είναι απεριόριστη και αιώνια. Αυτή είναι η αληθινή χαρά.

 Η πλεονεξία γεννά τις επιθυμίες. Όταν η πλεονεξία εξασθενίζει όλο και περισσότερο, τότε η δυσαρέσκεια από αυτό τον λόγο μειώνεται αναλόγως.                                                                                                         -ΒΑΒΑ

Source: SAI INSPIRES