THOUGHT FOR THE DAY

Σκέψη της ημέρας

Why do we see the best of devotees being put to the toughest troubles? Bhagawan lovingly explains why.

Acquire the competence to understand the kind of love and tenderness that God showers on His devotees. Pleasure arises from pain and pain results in pleasure. Because the Pandavas were in the jungle for twelve years and hid themselves unrecognised for the thirteenth year, people now appreciate their noble qualities. Because of the many obstacles and troubles that Prahlada encountered, and the punishments meted out to him, the rest of the world now knows how great his devotion was. Prahlada never had tears in his eyes and never exhibited any pain when the demons were harming him. He was simply uttering the name of the Lord and requested the Lord’s presence. His devotion and equanimity in pain and pleasure is a living example even today of what real faith and devotion can do. On the other hand, had Prahlada lived with his father in luxury with care and tenderness, how would his faith be known?

- Summer Roses On Blue Mountains, 1976, Ch 3.

Why fear when I am here? Place your faith in Me. I shall guide you and guard you forever.
                                                        -BABA


Γιατί βλέπουμε τους καλύτερους από τους αφοσιωμένους πιστούς να αντιμετωπίζουν τις πιο σκληρές ταλαιπωρίες; Ο Μπάγκαβαν μας εξηγεί με αγάπη τον λόγο.

Αποκτήστε την ικανότητα να αντιλαμβανόσαστε το είδος της αγάπης και της τρυφερότητας με το οποίο ο Θεός κατακλύζει τους πιστούς Του. Από τον πόνο προκύπτει απόλαυση και από την απόλαυση προκύπτει πόνος. Επειδή οι Πάνταβα παρέμειναν επί δώδεκα χρόνια στην ζούγκλα και κατά τον δέκατο τρίτο κρύβονταν ώστε να μην αναγνωρίζονται, οι άνθρωποι σήμερα εκτιμούν τις υψηλής ευγένειας αρετές τους. Λόγω των πολλών δυσκολιών και ταλαιπωριών που αντιμετώπισε ο Πράχλαντα και των τιμωριών που του επιβλήθηκαν, όλος ο κόσμος γνωρίζει σήμερα πόσο μεγαλειώδης ήταν η αφοσίωσή του. Ποτέ ο Πράχλαντα δεν είχε δάκρυα στα μάτια του και δεν έδειχνε τον παραμικρό πόνο, όταν οι δαίμονες τον κακοποιούσαν. Πρόφερε απλά το Άγιο Όνομα του Κυρίου και ζητούσε από τον Θεό να διατηρεί την παρουσία Του  διαρκώς κοντά του. Η αφοσίωσή του και η αταραξία του απέναντι στον πόνο και την ευχαρίστηση αποτελούν ζωντανό παράδειγμα, ακόμη και για τις μέρες μας, που δείχνει τί μπορεί να κατορθώσει η πραγματική πίστη και αφοσίωση. Εξ άλλου, αν ο Πράχλαντα είχε ζήσει κοντά στον πατέρα του με πολυτέλεια, φροντίδες και τρυφερότητα, πώς η πίστη του θα γινόταν γνωστή;     

Γιατί φοβόσαστε ενώ ξέρετε ότι είμαι εδώ; Στηρίξτε την πίστη σας σε Μένα. Θα σας καθοδηγώ και θα σας προφυλάσσω για πάντα.
                                          -ΒΑΒΑ

 Source: SAI INSPIRES