THOUGHT FOR THE DAY

Σκέψη της ημέρας

Can the ultimate knowledge or Brahma Jnana be achieved through the path of devotion? Bhagawan beautifully explains the final lap of the journey of a devotee.

Even when you attain the state of living with God and merger in a divine form (sarupya-mukti), there is still a trace of differential feeling. Just because a devotee has a form like the Lord’s, one may not have the powers of creation, preservation, and destruction that the Lord has. Only when all trace of difference disappears and unity is attained, the highest stage is reached. This is real union (Sayujya). This comes of divine grace won by the essence of the spiritual practice of each; it cannot be claimed as the fruit of effort. The devotee wishes to serve the Lord as one pleases and to experience the joy of the form that one has attributed to the Lord. But the Lord, out of His grace, gives the devotee not only existence with the Lord, witnessing always the glory of the Lord, and being suffused with God-consciousness but also Sayujya - union with Him! The path of devotion results also in attainment of ultimate knowledge (Brahma-jnana). Even if the devotee does not crave it, the Lord Himself vouchsafes it to the devotee.

- Prema Vahini, Ch 54

Continuous remembrance of the Lord’s Name (namasmarana) is the secret to liberation from bondage.
                -BABA


Είναι δυνατό να αποκτήσει κανείς την τελική Υπέρτατη Θεϊκή Γνώση ακολουθώντας την ατραπό της αφοσίωσης; Ο Μπάγκαβαν μας εξηγεί όμορφα την τελική φάση του ταξιδιού που πραγματοποιεί ο πιστός.

Ακόμη και όταν φτάνετε στην κατάσταση να ζείτε μαζί με τον Θεό και να συγχωνευόσαστε με κάποια θεία μορφή Του, ακόμη και τότε υπάρχει κάποιο ίχνος αίσθησης διαφοράς από το Θείο. Ακριβώς επειδή ο πιστός έχει μορφή σαν εκείνη του Κυρίου, ο άνθρωπος μπορεί να μην διαθέτει τις δυνάμεις της δημιουργίας, της συντήρησης και της καταστροφής, που έχει ο Κύριος. Μόνο όταν εξαφανίζονται όλα τα ίχνη ύπαρξης διαφοράς, και έτσι επιτυγχάνεται η πλήρης ένωση, φτάνουμε στο ανώτατο στάδιο της πνευματικής πορείας. Αυτή είναι η πραγματική ένωση. Αυτό έρχεται ως αποτέλεσμα της Θείας Χάρης, η οποία κερδίζεται με ην ουσία της πνευματικής άσκησης που διεξάγει κάθε πιστός. Δεν είναι δυνατό να ισχυρισθεί κανείς ότι το αποτέλεσμα τούτο είναι ο καρπός της προσπάθειας του πιστού. Ο πιστός επιθυμεί να υπηρετήσει με όλη την καρδιά του τον Κύριο και να βιώσει την χαρά από την Θεία μορφή, την οποία ο ίδιος έχει αποδώσει στον Κύριο. Αλλά ο Κύριος, με τη Χάρη Του, παρέχει στον πιστό όχι μόνο την συνύπαρξή του με τον Κύριο, την δυνατότητα να είναι πάντοτε μάρτυρας της δόξας Του, και να πλημμυρίζει από την Θεία συνειδητότητα, αλλά του παρέχει και την ένωση μαζί Του! Η ατραπός της αφοσίωσης οδηγεί επίσης και στην απόκτηση της τελικής γνώσης. Ακόμη και αν ο πιστός δεν το επιθυμεί σφοδρά, ο Ίδιος ο Κύριος του παρέχει αυτή τη γνώση από συγκατάβαση.     

Η συνεχής ανάμνηση του Αγίου Ονόματος του Κυρίου είναι το μυστικό που οδηγεί στην απελευθέρωση από τα δεσμά.
                 -ΒΑΒΑ

 Source: SAI INSPIRES