What
is the first step in spiritual sadhana that we must not forget and infact
introspect about everyday? Bhagawan lovingly explains to us today.
The
unceasing toil of each succeeding day has as its aim and justification this
consummation: to make one’s last days sweet and pleasant. But each day also has
its evening. If the day is spent in good deeds, then the evening blesses us
with deep, invigorating and refreshing sleep, the sleep about which it is said
that it is akin tosamadhi. One has only a short span of life on
earth. But even in this short life one can attain divine bliss by using the
time wisely and carefully. Two people may be same in appearance, and might have
ostensibly been of the same mould and also grown under the same conditions, but
one could turn out to be an angel while the other stays on with their animal
nature. What’s the reason for this differential development? It is habits, the
behaviour formed out of these habits, and the character into which that
behaviour has solidified. People are creatures of character. Hence the very
first spiritual practice(sadhana) is to search for the faults and
weaknesses within yourself and to strive to correct them to become perfect.
- Prema
Vahini, Ch 5
True culture is giving up bad
thoughts and actions and cultivating sacred thoughts and then performing noble
deeds.
-BABA
Ποιο είναι το πρώτο βήμα προς την πνευματική άσκηση, την
οποία δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε και στην πραγματικότητα οφείλουμε
καθημερινά να την εξετάζουμε μέσα μας; Ο Μπάγκαβαν μας το εξηγεί σήμερα με
αγάπη.
Ο ασίγαστος καθημερινός
μόχθος έχει ως σκοπό του και ως αιτιολογία του τούτη την ευτυχή ολοκλήρωση: να γίνουν οι
τελευταίες μέρες του ανθρώπου πάνω στη γη γλυκές και ευχάριστες. Αλλά και κάθε
μέρα έχει και αυτή το τέλος της, την εσπέρα της. Αν διαθέτουμε την ημέρα μας
στην επιτέλεση καλών έργων, τότε η εσπέρα θα μας ευλογεί χαρίζοντάς μας έναν
αναζωογονητικό και ευχάριστο ύπνο, τον ύπνο που λένε ότι μοιάζει με υπέρτατη
γαλήνη. Ο άνθρωπος έχει επίγεια ζωή που διαρκεί μόνο για λίγο. Αλλά, ακόμη και
σ’ αυτή τη σύντομη ζωή, ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στην Θεία ευδαιμονία
χρησιμοποιώντας τον διαθέσιμο χρόνο του με προσοχή και σοφία. Δυο άνθρωποι
μπορεί να μοιάζουν ως προς την εμφάνισή τους και φαινομενικά μπορεί να έχουν
την ίδια ακριβώς διάπλαση, και ακόμη θα ήταν δυνατό να έχουν ζήσει κάτω από τις
ίδιες συνθήκες, αλλά ο ένας από αυτούς μπορεί να εξελίχτηκε σε άγγελο και ο
άλλος να έχει παραμείνει στη ζωώδη φύση του. Σε τί οφείλεται τούτη η
διαφορετική εξέλιξη; Οφείλεται στις συνήθειες, στη συμπεριφορά που διαμορφώθηκε
από αυτές τις συνήθειες και στον χαρακτήρα στον οποίο αυτή η συμπεριφορά
αποκρυσταλλώθηκε. Συνεπώς, πρώτιστη πνευματική άσκηση είναι η έρευνα για την
επισήμανση των ελαττωμάτων και των αδυναμιών που έχετε μέσα σας και ο αγώνας
για την διόρθωσή τους, ώστε έτσι να γίνετε τέλειοι.
Αληθινή πνευματική καλλιέργεια είναι η εγκατάλειψη των κακών
σκέψεων και πράξεων και η φροντίδα για ανάπτυξη εξαγιασμένων σκέψεων, ακολούθως
δε η επιτέλεση ευγενών έργων.
-ΒΑΒΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ένα σχόλιο